Tag: passend onderwijs

Of ik even kon kijken naar een 5-jarige kleuter die nog steeds niet praatte in de klas. Netjes rechtop zat hij op zijn stoel te wachten tot hij zijn kaartje mocht ophangen op het keuzebord. Hij koos tekenen. Met een vel papier en een handvol kleurpotloden ging hij ijverig aan de slag. Ik besloot om na te tekenen wat hij aan het tekenen was, een zon en twee wolken. Na een poosje kreeg hij door wat ik aan het doen was. Een kleine glimlach. Ik tekende verder en benoemde af en toe hardop wat ik deed. Ik tekende hem, met een mooie pet op zijn hoofd. Al snel volgde hij en tekende hij mij na. Hij lachte naar me. Ik lachte terug. ‘Ik teken er nog een poes naast.’, zei ik. ‘De poes zit wel achterstevoren, want ze is een beetje verlegen.’ Hij glimlachte. Ook op zijn vel verscheen een poes, met snorharen. ‘Leuk wel hè, zo samen tekenen.’ Hij knikte. Het was tijd om op te ruimen. ‘Zal ik nog eens een keertje met je komen spelen of werken?’, vroeg ik hem. Ja, knikte hij. Ik keek nog even door het raam naast de deur toen ik wegliep. Hij zwaaide en lachte nog een keer, een stralende lach.

Zomaar een kleuter, ergens in Rotterdam. Voor zijn leerkracht had ik tips. Benader hem rustig, praat niet teveel. Spiegel wat hij doet en speel even mee, dan heb je al snel contact. Eis geen antwoorden van hem. Als hij wel iets zegt, doe dan net alsof dat de normaalste zaak van de wereld is. Denk af en toe eens om. Als het de bedoeling is dat de kleuters stil moeten zijn, geef hem dan een compliment, dat hij dat zo goed kan, stil zijn. Dan is zijn ‘probleem’ ineens een kracht. Het praten gaat vast komen, als hij zich veilig genoeg voelt om iets van zijn binnenwereld te laten zien.

Die momentjes in mijn week, als ik dan naast zo’n kleuter zit en een glimlach krijg, doen me goed. Een klein beetje maatwerk, passend in het systeem dat onderwijs heet. Het werk als intern begeleider en MT-lid op een school maakt dat ik in balans kan blijven. Elke week zie ik met eigen ogen hoe mooi onderwijs kan zijn en hoe er op scholen gewerkt wordt met hart en ziel.

Hoe anders is het als ik aan het werk ben voor VlinderVeerkracht, waar ik me bezighoud met maatwerk op een heel ander level. Het gaat dan vaak om het regelen, vlot trekken en bieden van maatwerk nadat het al compleet fout is gegaan. ‘Maatwerk kan voorkomen dat mensen klem komen te zitten in een gekmakend systeem.’, twitterde Pieter Hilhorst onlangs. ‘Gekmakend’ is precies de juiste omschrijving voor het systeem dat is opgetuigd binnen de verschillende domeinen van onderwijs en zorg. Het had me wellicht ook ‘gek’ gemaakt, of op zijn minst verbitterd en boos, als ik niet in balans had kunnen blijven.

Wat heb ik sinds ik begin januari startte met VlinderVeerkracht al veel bijzondere ervaringen gehad. En wat heb ik al veel schrijnende en hartverscheurende zaken gezien. Om heel boos en gefrustreerd van te kunnen worden. Het maakt me dankbaar dat ik dit werk kan doen en kan helpen om het systeem een beetje minder gekmakend te maken. Er moet nog veel gebeuren. Laten we als maatschappij zacht zijn voor de mensen die die balans niet kunnen hebben, klem zitten en verdrietig, boos en gefrustreerd zijn. Er is een reden voor zoveel boosheid en dat is ons eigen gekmakende systeem. Hopelijk is VlinderVeerkracht over een tijd overbodig in onze maatschappij. Tot die tijd vlinder ik zo veerkrachtig als ik maar kan door en geniet ik van elke stap vooruit. Of het nu een stap is bij een stille kleuter of bij een zeer complexe casus. Elke stap is waardevol!