Beste Sven de Langen en Judith Bokhove,
Op 7 mei was ik aan het werk op mijn school op Zuid, waar ik werk als intern begeleider. Het was een drukke dag met veel gesprekken, waardoor ik pas rond 13.45 uur tijd had om even snel een boterham te eten. Met mijn brood zittend achter de laptop keek ik op mijn mobiel en zag de eerste berichten binnenkomen: er was een brief. Een brief van de gemeente Rotterdam aan ouders van kinderen met een PGB. Op twitter zag ik al stukjes van de inhoud van deze brief en ik schrok, wat een nare brief! En ik wist, die brief ligt dus bij ons thuis ook op de mat. Zo goed en kwaad als het ging heb ik mijn werkdag netjes afgemaakt en reisde ik naar huis. Thuisgekomen lag de brief er inderdaad…
De avond en de dag erna waren als een rollercoaster. Een stroom aan berichten en reacties. Media zochten mij, zelfs via Uitgeverij Pica werd ik gezocht. Er verschenen berichten in kranten. Mijn tweet is ondertussen 82 keer geretweet en 120 keer geliked en dat wordt vast nog meer vandaag.
Ouders in Rotterdam verdienen respect. Alle ouders. Ouders van een zorgintensief kind kiezen niet zomaar voor een informeel PGB. Dat sociale netwerk is allang ingezet geweest. Vaak na veel jaren zoeken en ellende kan een informeel PGB het verschil maken tussen thuis of een instelling. En reken maar dat een instelling veel en veel duurder is. En laten we het over levensgeluk dan nu maar even helemaal niet hebben. Ouders kunnen vaak helemaal niet werken of moeten noodgedwongen minder gaan werken. Ouders doen dat niet voor hun lol, of omdat dat zo wel lekker makkelijk is. Bij een informeel PBG bouw je namelijk niets op. Je hebt geen rechten. Er is geen pensioenopbouw. Elk jaar ontvang je een flinke naheffing van de belasting, want er moet wel inkomstenbelasting betaald worden. En flink ook. Eigenlijk is een informeel PGB waar je jezelf van uitbetaalt helemaal niet zo leuk… Het is iets waar je noodgedwongen voor kiest als je alle andere opties al gehad hebt.
Binnen mijn gezin hebben we veel meegemaakt. Het gaat nu heel goed met mijn zoon. Dat komt door het maatwerk dat we hebben voor hem. Hoor wat hij in het filmpje zegt over thuis wonen. Hij benoemt de essentie. Wijs kind! Wat ben ik trots op hem.
In de periode dat het niet goed ging, was er in Rotterdam een wethouder zorg en onderwijs: Hugo de Jonge. Hugo de Jonge nodigde mij uit op het stadhuis. Hij luisterde naar me. Hij ging aan de slag. Hij regelde dat ik een gesprek kon hebben met de school waar het niet goed was gegaan, zodat we allemaal konden leren van elkaar hoe zoiets de volgende keer beter zou kunnen gaan. Hij was er. Zichtbaar. Hij benoemde wat de gemeente kon leren van wat er mis was gegaan bij mijn zoon. Tot de dag van vandaag ben ik hier dankbaar voor. Hugo de Jonge heeft er aan bijgedragen dat ik vertrouwen kon blijven houden in de maatschappij. Zo ontstond er veerkracht. Die veerkracht leer ik nu aan mijn kinderen. Hou vertrouwen, dan ontstaat er verbinding.
De afgelopen jaren ben ik op veel plekken in Nederland geweest en heb ik verteld en anderen geïnspireerd over die mooie maatwerkplek van mijn kind in Rotterdam, waar we niet lullen maar poetsen, van de Hogeschool van Amsterdam aan 60 studenten bestuurskunde tot aan het Ministerie van VWS zelf en alles wat daar nog tussen zit.
Toen ik een jaar geleden een VWS University lezing gaf in Den Haag en in november een Dwarsdenkbijeenkomst deed bij VWS, heeft Secretaris-Generaal Erik Gerritsen Rotterdamse ambtenaren uitgenodigd en deze zijn ook geweest. Het waren twee mooie bijeenkomsten en men was onder de indruk van het verhaal en van onze veerkracht. Als je verbindt, ontstaan er de mooiste dingen.
Beste Sven de Langen en Judith Bokhove, via deze open brief zoek ik verbinding met u. Het is immers vandaag al twee dagen na mijn tweet. Ga het gesprek aan, kom kijken. Praat met de ouders. Ga op werkbezoek. En luister. Toets de brief aan de juridische kaders van de Jeugdwet. Praat met uw ambtenaren over hoe je een respectvolle brief schrijft. Het is nooit te laat om de goede dingen te doen. Elke dag is weer een nieuwe dag met nieuwe kansen.
Ik wens u alle goeds en vriendelijke groet,
Natasja Hoogerheide.
Copyright © 2019 Natasja Hoogerheide.
VlinderVeerkracht 
Deze moeder heeft gelijk met haar zorgen. Waar gaat Nederland toe. Wij hadden toch een sociaal sterke staat die voor de zwakkeren zorgde. Als er ergens bezuinigd mort worden is dat beslist niet de zorg. Laten we dit met z’n allen niet vergeten.
LikeLike
Prachtige brief. Een schande dat Rotterdam zo de mensen die informele zorg geven aan hun gezin zo behandelt. Door de bezuinigingen van het rijk pakken de gemeente alles uit de kast om ook verder te bezuinigen. Informele zorg is veel goedkoper dan de formele zorg. Maar de formele zorg is vaak niet passend. En de formele zorg komt niet voor een uurtje om je kind bv te helpen met het opstarten va de dag etc . Ik hoop dat Rotterdam juridisch op zijn vingers wordt getikt, want anders zien andere gemeenten ook hun kans schoon. De strijd kan beginnen!!!!
LikeLike
Helaas gebeurd dit niet alleen in Rotterdam, ik heb net her pgb gesprek in Leeuwarden gehad en ook bij mij is alle informele hulp verdwenen, want dit komt uit t netwerk en volgens de participatiewet moet dit vrijwillig, de informele hulp die ik al jaren heb en 24/7 kan bereiken moet nu stoppen want niemand gaat gratis werken, ik moest niet zeuren werd mij gezegd want mijn formele hulp was iets omhoog gegaan, ja wel 2 uurtjes per week waarop ik heb gezegd sorry maar ik heb niet zoveel aan formele hulp want bij hun sluiten de deuren om 17 uur en in t weekend zijn ze vrij, en als ik maandag een afspraak met ze heb maar heb ze dinsdag nodig kunnen ze niet komen want ze hebben andere cliënten, daar snapten ze niets van want formele hulp is beter als informeel, sorry gemeente Leeuwarden maar niet voor mijn autistische kinderen die gewend zijn aan hun informele hulp die ik altijd kan bereiken als er 1 een pajiek aanval of woedeaanval krijgt en niet zoals nu al twee dagen een kind hebben die bang is en alles bijelkaar krijst want de bekende hulp is er niet
Echt waar gaat dit naartoe ik wil ze thuis houden en niet in een Instelling maar kennelijk heeft de gemeente ze daar liever ik ben wanhopig nu wanneer gaat dit stoppen dit is nu al t 3e jaar dat de pgb gekort word en er wordt gewoon eerlijk gezegd ja we moeten bezuinigen……
LikeLike
Beste Hendrika, wat een verdrietige situatie voor jullie. Heb je iemand die jullie kan helpen om in bezwaar te gaan? En ben je lid van Per Saldo, de landelijke vereniging van budgethouders? Zij kunnen je adviseren en voor jullie belangen opkomen. Ik wens jullie veel sterkte!
LikeLike
Wat zijn we “blij” weg te zijn bij de gemeente Rotterdam en sinds 2014 in de wlz zitten. Dat gebeurde nadat we beschuldigd werden “op de poen uit te zijn”, nadat we dat per ongeluk in een intern mailtje lazen. Hoezo vertrouwen. Dat was 2014. Zou de wijkteam medewerkster nu een beleidsfunctie bekleden?
LikeLike