Onderonsje

‘Fijn dat je bij mij zo lekker jezelf kan zijn hè.’ Zacht duwt hij zijn gezicht in de vacht van zijn kat. Kat spint. Hij ligt heel stil. Hij weet wel hoe het moet, hij is al zeven jaar de beste vriend van mijn kind met autisme. ‘Wist ik maar wanneer je dood ging, dan was dat maar duidelijk… Ik ga je zo missen, maar je wordt wel heel oud toch?’ Kat vindt het prima. Hij spint nog eens extra hard. ‘Kun je me eigenlijk wel verstaan? Ik denk het wel. Ja, je bent lief…’  Kat en zoon, echte liefde.

Vlindernatasja