Pareltjes

‘Juf…’ fluistert ze zacht.
Ik hoor het maar net. Als ik me omdraai staat ze daar. Heel even. En weg is ze weer. Klein, blond en verlegen is ze. Stil. Praten doet ze nauwelijks. Ik had haar al gezien. In de aula, waar ze zat te werken aan de computer. Als ik mijn deur uit loop, zie ik haar nog net lopen. Naar de trap.
‘Wat leuk dat je even gedag kwam zeggen,’ lach ik haar toe. Lees verder…